وصف علی(ع) در کلام زیبای مرحوم آقاسی

توی نجف یه خونه بود، که دیواراش کاهگلی بود  اسم صاحب اون خونه، مولای مردا علی بود  نصف شبا بلند می شد ، یه کیسه داشت که بر می داشت  خرما و نون و خوردنی ، هرچی که داشت تو اون می ذاشت  راهی کوچه ها می شد ، تا یتیما رو سیر کنه  تا سفره خالی شون و پر از نون و پنیر کنه  شب تا سحر پرسه می زد ، پس کوچه های کوفه رو  تا بوی بارون بکنه ، پاهای بی شکوفه رو  عبادت علی مگه می تونه غیر از این باشه  باید مثل علی بشه ، هرکی که اهل دین باشه  بعد از علی کی می تونه مرهم راز من بشه  درد دلامو گوش کنه ، دچار ساز من بشه