اعتراف تلــــــــخ

اعتراف تلـــخ

ما شیعیان باید اعتراف کنیم که بیش از دیگران درباره کسی که افتخارنام پیروی او را داریم ظلم و لااقل کوتاهی کرده‏ایم ، اساسا کوتاهیهای ما ظلم است . ما نخواسته و یا نتوانسته‏ایم علی را بشناسیم ، بیشتر مساعی ما درباره تنصیصات رسول اکرم ( ص ) درباره علی علیه السلام و سب و شتم‏ کسانی است که این نصوص را نادیده گرفته‏اند بوده است نه درباره شخصیت عینی مولا علی . غافل از اینکه این مشکی که عطار الهی بحق معرف اوست خود بوی دلاویزی دارد و بیش‏ از هر چیز لازم است مشامها را با این بوی خوش آشنا کرد یعنی باید آشنا بود و آشنا کرد ، معرفی عطار الهی به این منظور بوده که مردم با بوی خوش‏ آن آشنا شوند نه اینکه به گفته عطار قناعت ورزند و تمام وقت خویش را صرف بحث در معرفی وی کنند نه آشنائی با او . 

آیا اگر نهج البلاغه از دیگران می‏بود با او همین گونه رفتار می‏شد ؟ کشور ایران کانون شیعیان علی ( ع ) است و مردم ایران فارسی زبانند شما نگاهی‏ به شرحها و ترجمه‏های فارسی نهج البلاغه بیافکنید و آنگاه درباره کارنامه‏ خودمان قضاوت کنید . 

بطور کلی اخبار و احادیث شیعی ، و همچنین دعاهای شیعی ، از نظر معارف‏ الهی و همچنین از نظر سایر مضامین ، با اخبار و احادیث و دعاهای‏ مسلمانان غیر شیعی ، قابل مقایسه نیست ، مسائلی که در اصول کافی یا توحید صدوق یا احتجاج طبرسی مطرح است ، در هیچ کتاب غیر شیعی مطرح‏ نیست . آنچه در کتب غیر شیعی ، در این زمینه مطرح است احیانا مسائلی‏ است که میتوان گفت قطعا مجعول است زیرا بر خلاف نصوص و اصول قرآنی‏ است و بوی تجسیم و تشبیه می‏دهد .

سیری در نهج البلاغه اثر متفکر شهید استاد مرتضی مطهری