رفتار ما گفتار دیگران

رفتار ما گفتار دیگران 

من أسرع الى الناس بما یکرهون قالوا فیه بما لا یعلمون.

ترجمه:

 هر کسى به سوى چیزى که مردم از آن بدشان مى‏آید بشتابد، مردم نیز درباره او، آنچه را که نمیدانند، خواهند گفت. 

 شرح:

کسى که با گفتار و کردار زننده خویش، مردم را برنجاند، مثل آن است که شتابان، به سوى چیزى رفته که مردم از آن بدشان مى‏آید. یعنى، براى انجام کارى که باعث رنجش و آزردگى دیگران میشود، شتاب کرده است. 

معنى شتاب کردن، در کارى که باعث رنجش میشود، آن است که ما، بدون فکر و اندیشه، و بدون سنجیدن و حساب کردن، سخنى بگوئیم یا کارى کنیم که دیگران را از ما متنفر و رنجیده سازد.

وقتى کسى چنین کارى کند، معلوم است که دیگران هم بفکر تلافى کردن مى‏افتند و تصمیم میگیرند کارى کنند، که آن شخص هم رنجیده شود. در چنین حالتى، مردم نیز، مثل همان شخص رفتار میکنند. یعنى نسنجیده و نیندیشیده، درباره او بدگوئى آغاز میکنند، و هر چند را که درباره او شنیده باشند، چه راست باشد چه دروغ به زبان مى‏آورند. و از گفتن چیزهائى هم که نمیدانند واقعیت دارد یا نه، خوددارى نمیکنند.

البته این هم رفتار خوبى نیست، ولى بهر صورت این نتیجه اعمال کسى است که مردم را مى‏رنجاند، و به سوى چیزى که نا خوشایند دیگران است شتاب مى‏کند. 

کتاب:  پندهاى کوتاه از نهج‏البلاغه