علوم اولین و آخرین پیش من است

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ بعد از کشته شدن عثمان و به خلافت رسیدن امیرالمؤمنین علیه السلام و بیعت مردم با ایشان ، امیرالمؤمنین علیه السلام در حالى که عمامه پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله را بر سر نهاده و رداى حضرت را بر دوش ‍ انداخته بود بیرون آمد و بر فراز منبر قرار گرفت ، پس از حمد و ثناى خداوند و تمجید از پیامبر صلى الله علیه وآله و موعظه و انذار مردم ، خود را بر منبر مستقر کرد و فرمود: اى مردم از من بپرسید قبل از اینکه مرا نیابید، از من بپرسید که علوم اولین و آخرین پیش من است ، بدانید که سوگند به ذات حق : اگر جایگاهى برایم فراهم شود، هر آینه میان اهل تورات بر طبق تورات آنها، و میان اهل انجیل (مسیحیان ) به حکم انجیل آنها و میان اهل زبور (پیروان حضرت داوود) به حکم زبور آنها و میان اهل فرقان (مسلمانان ) به حکم فرقان (یعنى قرآن ) داورى خواهم کرد! آن چنان که همه آنها (تصدیق کنند) و بگویند: پروردگارا على همانطور قضاوت کرد که تو فرموده اى . به خدا سوگند من به قرآن و حقائق آن از تمامى مدعیان علم قرآن ، داناترم ، و اگر نبود یک آیه در کتاب خداوند((یمحو الله ما یشاء و یثبت ؛خداوند هر چه را خواهد محو مى کند و هر چه را خواهد برقرار مى دارد)) من شما را به تمامى حوادث تا قیامت خبر میدادم ! سپس فرمود: ((سلونى قبل ان تفقدونى ؛ از من بپرسید قبل از اینکه مرا نیابید)) سوگند به خداوندى که دانه را شکافت و خلائق را آفرید، اگر از آیه قرآن سوال کنید به شما خواهم گفت که در چه وقت نازل شده ، درباره چه کسى است ، به شما مى گویم که ناسخ آن کدام است ، منسوخش چیست ، خاص آن کدام است و عامش چیست ، و به محکم آن و متشابه آن ، آیات مکى و مدنى آن . به خدا قسم هیچ گروهى نیست که گمراه گردد یا هدایت شود مگر اینکه من مى شناسم رهبر آنها را و کسانى که آنها را تحریک مى کنند و منادى آنها را تا روز قیامت .